Zondag 23 augustus

We staan vroeg op, want we moeten nog een aardig stuk rijden richting Kamnik Slovenië, om Sreco en Tanja te ontmoeten. We denken nog vijf uur nodig te hebben. We hebben broodjes besteld bij de bakker, ze smaken ons heerlijk. We hebben al een tijd geen brood gegeten, wat kan een broodje dan lekker zijn! We pakken alles in en vertrekken richting de snelweg. Poe dat valt tegen, het is hartstikke druk op de Duitse snelwegen. We rijden er veel langer over dan verwacht. Sreco heeft ons een bericht gestuurd dat ze een lunch voor ons hebben georganiseerd, maar dat halen we lange na niet. We komen kwart over vier aan. We worden hartelijk ontvangen en de lunch smaakt ons geweldig om half vijf. Heerlijke soep, lekkere kip en om zeker niet te vergeten, die overheerlijke Teranwijn. Ik weet dat de Nederlandse wijndrinker er maar moeilijk aan kan wennen, maar ik ben er verzot op. Daarna had Sreco een Muskat van CRNKO. Oh wat is die ook lekker zeg, smaakt heerlijk bij het zoete van het roomtoetje.
We kletsen lang bij en we hebben een heerlijke eerste avond in Kamnik. Martin maakt deze keer voor het eerst kennis met Tanja en Sreco en ook zij kunnen het prima vinden.
De camper staat prachtig op de oprijlaan van Sreco en we slapen heerlijk.
Maandag 24 augustus 2015
De volgende dag staan de bergen van Kamnik op het programma, maar voordat we daar naartoe rijden, brengen we eerst nog een bezoek aan Tomaz. Hij weet niet dat ik weer in Slovenië ben. Tomaz heeft zijn huis verkocht en hij bouwt een nieuw met een prachtig uitzicht. Het vorige huis was een beetje te groot, omdat alle kinderen het huis inmiddels uit zijn. We bekijken de plaats waar zijn huis komt en inderdaad is het een hele mooie plek met uitzicht op de bergen die wij straks gaan bezoeken. Misschien ziet Tomac het gondeltje wel gaan, waar we in zitten. Het is maar goed dat ik op het moment dat we bij Tomac zijn nog niet weet dat we met een gondeltje omhoog gaan, want ik ben er niet echt een fan van. Ik haal me altijd allerlei senario’s in het hoofd, van wat mis kan gaan.
Sreco laat Martin Kamnik zien, we rijden langs het hotel waar ik de eerste keer verbleef. De eigenaar destijds is verdwenen en er is nu een nieuwe. Het hotel is weer open, na een tijdje dicht geweest te zijn.
We rijden langs de oude pleintjes en de kerk, het is echt een super leuk oud stadje, dat Kamnik. Eigenlijk zouden we er een wandeling moeten maken, maar we hebben andere plannen.
We rijden naar Velika Planina, een berg in de buurt van Kamnik. We gaan met de gondel omhoog, echt een pure hobby van mij. Naar boven en dan alleen maar denken dat we ieder moment kunnen vallen. De profielfoto op facebook toont mijn geweldige glimlach, die alle angst verbergt.
Boven aangekomen is het alles waard, het is een prachtig alpengebied, met koeien erop en eraan. Ze hebben zelfs bellen om, wat is er mooier dan het geluid van een koeienbel in de bergen…. Oh ja in een goed housenummer, daar klinkt een koeienbel ook altijd goed ;-).
We gaan verder met een stoeltjeslift, want we zijn nog niet hoog genoeg. In die stoeltjeslift is het behoorlijk koud. Tanja had ons nog geadviseerd om een vestje mee te nemen. Daar zijn we haar dankbaar voor, want het is echt nodig. Boven aangekomen, gaan we meteen hup het restaurant in, een kopje thee drinken om op te warmen. Ook moeten we van Sreco wat te eten nemen, ze hebben typische Sloveense gerechten in het restaurant. We proeven boekweit met gebakken spekjes, zuurkoolsoep en een groentesoep. Het smaakt allemaal heerlijk. Ik mag wel 20 km hardlopen om alles er weer af te rennen. Morgen maar een balansdagje. Op bezoek in Slovenië of Kroatië is nooit goed voor je lijn.
We wandelen na een uur terug naar de grote gondel en gelukkig is de terugreis minder eng dan de heenreis…. Ik ben blij.
Terug met beide benen op de vloer gaan we naar de oorsprong van het riviertje die het drinkwater naar Kamnik brengt. Het is helder, mooi blauw en ontzettend koud. Prachtige omgeving, zie de foto’s op facebook. Mem, vraag Cobi maar even om de foto’s. Ik heb ze ook allemaal nog op mijn computer, dus ik kom gauw langs om ze te laten zien.
We rijden terug naar Kamnik en gaan kijken bij de golfclub van Sreco. De golfbaan ligt prachtig in de bossen, je kunt je dat bijna niet voorstellen. We wandelen er een stukje doorheen, waarna we op het terras belanden met een lekker glas wijn uit Primorska. We kletsen nog een tijdje over zaken, zal ik jullie verder niet mee vermoeien. Daarna is het programma van vandaag over en gaan we terug naar het huis van Sreco en Tanja, waar ik nu dit verhaaltje aan het typen ben.
Morgen staan drie wijnboeren op het programma in Vipava, waaronder Burja Estate, waar ik erg nieuwsgierig naar ben. Fijne avond en tot morgen.