Bled en zieke Boris en Eva Bordon

Woensdag 26 augustus

Vandaag wordt onze camper omgeruild. We zijn tot vandaag bij Sreco gebleven, omdat het weinig zin had om onze reis al te beginnen als we toch weer terug zouden moeten naar de Sloveens/Oostenrijkse grens. Geen straf natuurlijk, maar voor ons reisplan kost het tijd. We staan vroeg op, want Paul en Sjaak zijn om zeven uur in Bled. We rijden daar naartoe en ruilen de camper om. Super dat het zo kan!
We bekijken het kasteel in Bled en gaan daarna terug naar Sreco. Ja, ja Stijntje is haar elektrische tandenborstel vergeten! Het zal ook eens niet. Bij Sreco aangekomen, blijkt dat hij ook nog een aantal samples voor me geregeld heeft. Het gaat om dessertwijn, die een vriend van Sreco inkoopt. Ik ga er eens naar kijken.
We rijden richting wijnboer Bordon waarvan ik wijn inkoop, nabij de stad Koper. Ik heb met Mojca, de zus van Boris Bordon gesproken en het is goed dat we bij hen op het erf komen staan met onze camper. We scheuren in anderhalf uur over de snelweg en rond drie uur zijn we er. Bij de boerderij aangekomen lijkt alles uitgestorven. Alleen de moeder van Boris is aanwezig, ze belt aan bij Boris en Eva en Boris verschijnt boven bij het raam. Eva en Boris zijn allebeide ziek. Mojca was gisteren in Ljubljana op de women in wine fair, dus die is in diepe rust. Maakt allemaal niet uit, wij zijn allang blij dat we op het erf van Boris en Eva mogen staan. We staan vlakbij de rivier die langs het erf loopt, dat geeft een heerlijk geruis op de achtergrond. Van Boris hebben we een fles van zijn overheerlijke Evina Penina gekregen, geen straf om die voor onze camper op te drinken. Blijft een goede keus van mij om in het assortiment te nemen, al zeg ik het zelf ;-). Nu voelt het als vakantie, we doen helemaal niks, een beetje luieren en dat is het.
Donderdag 27 augustus
De volgende dag pakken we vroeg de fiets om brood bij de bakker te halen. Ook stoppen we hier en daar bij Boris Bordon zijn wijngaarden, de Rebula is volgens mij rijp als ik ze zo proef, maar ja Boris en Eva zijn ziek. Het plan was volgens Mojca op vrijdag te starten en dat is morgen al. Komt vast goed, Boris heeft ook nog een zoon die met een stel kan beginnen met de pluk. De druiven zien er prachtig uit en als ik het van de wijnboeren mag geloven, belooft 2015 een perfect wijnjaar te worden. Veel zon en op tijd regen, kan niet beter. De boeren hebben het ook echt nodig, want 2014 was een ramp, er is geen Teran wijn gemaakt, zo slecht was het jaar. Teran moet gekeurd worden door de wijninstantie van Kras, voordat het Teran mag heten.
Terug bij de camper ontbijten we en nemen afscheid van Mojca en de rest familie Bordon, Boris zwaait uit het raam, Eva ligt nog ziek in bed. Ons plan is om af te zakken naar Zadar, een kleine vijf uur rijden. We stoppen even in Izola, leen euk stadje aan de Adriatische kust. De stadjes in Kroatië zijn zo leuk, vooral als het nog vroeg in de ochtend is en dus rustig. Izola heeft een leuk haventje, waarin van die leuke blauwe houten vissersbootjes liggen. Jammer dat hout zo bewerkelijk is, anders zou ik er eentje in Amsterdam willen. We lopen tegen een leuk wijnwinkeltje aan en raken aan de praat met de eigenaresse. Ze heeft een hele wand met Vipava wijnmakers. Martin koopt een witte wijn van de druif Klarnica, een typische Sloveens druif, waarvan maar 3 ha is aangebouwd. Mansus is één van de wijnmakers. Het is een wijn die een aantal jaren oud is. Ik ben erg nieuwsgierig naar de wijn, het zou volgens Jancis Robinsons haar wijn bijbel aroma’s moeten hebben van aardbeien uit blik. Ik houd jullie op de hoogte! De eigenaresse van de wijnwinkel vraagt me om een kaartje van ‘De Boer en Wijn’, zodat ze toeristen uit Nederland kan laten weten waar ze de Sloveense wijn kunnen bestellen. Super!!
We hebben camping Moce in Sv Filip Jakov nabij Zadar uitgezocht om een paar dagen te staan. We hebben zin om even niks te doen, lekker voor de camper te zitten met een koel wijntje en he-le-maal niks. Nou ja, terwijl ik dit zeg, zit ik voor de camper en schrijf ik dit verhaaltje.
Zodra we de camping oprijden, komt de eigenaresse naar ons toe en wijst ons de plaats. Ik loop mee naar haar kantoortje voor de administratie en ook de eigenaar komt even kijken. Hij vraagt wat ik voor werk doe en daardoor komt het onderwerp al snel op ‘wijn’, hoe kan het ook anders ;-). Snel verdwijnt de eigenaar in zijn huis, om vervolgens aan te komen met een plastic waterfles helemaal gevuld met rode wijn. Ook moet ik direct een glas proeven. Zijn buurman maakt de wijn, het is zijn hobby. Niet echt fantastisch, nu nog even denken wat we met die fles doen. Hij vraagt wat ik van de wijn vind en ik laat hem beleefd weten dat het een ok tafelwijntje is. Hij begint te lachen en zegt:’ OK, no wine for export I suppose.’ Gelukkig kan hij erom lachen. ’s Avonds gaan we uit eten en daar hebben ze heerlijke wijn van het eiland Korcula. Het plaatsje Sv Filip Jakov heeft een leuke boulevard en we slenteren nog een beetje voordat we naar bed gaan.
Vrijdag 28 augustus
Ik sta vroeg op om te gaan hardlopen, ik moet natuurlijk wel een beetje in conditie blijven. Na het hardlopen gaan Martin en ik een duik nemen in zee, heerlijk fris zo vroeg in de ochtend. Verder hebben we een luie, luie dag op de camping. Heerlijk! Ik heb inmiddels de wijn van Mansus geproefd en verrek, ik ruik inderdaad hele zoete aardbeien en dat voor een witte wijn, dat is bijzonder. Ik proef honing, wit fruit en het heeft een bijzonder lange afdronk. Komt op mijn lijstje, een wijnmaker om in de gaten te houden.
In de middag fietsen we naar Biograd, een erg toeristische plaats waar we wat boodschappen doen en op een terras aan het water een Grasevina drinken. Niet bijzonder, maar met het hete weer en samen met een glas water proeft het als een goede Bourgogne. We wandelen nog een beetje door het stadje, waarna we gauw weer terug gaan naar onze camper. Er staat gegrilde kip met salade op het menu. We drinken daarbij de rest van de Mansus wijn en de avond is compleet. Krekels op de achtergrond, het voelt als echte vakantie. Morgen gaat de reis weer verder en ik kan niet wachten om kennis te maken met Korta Katharina, een wijnhuis op het schiereiland Peljesac.